Ingrijpende jeugdervaringen, ook wel Adverse Childhood Experiences (ACEs), worden in verband gebracht met negatieve uitkomsten op vrijwel alle domeinen van het leven. Zo ook het ouderschap: ouders met ACEs blijken een verhoogde kans te hebben op het ontwikkelden van psychische klachten, opvoedstress, negatief opvoedgedrag, problemen in de ouder-kindrelatie en zelfs op kindermishandeling. Dit laatste duidt op een intergenerationele overdracht van trauma en kwetsbaarheid. Maar waarom leiden ACEs bij sommige ouders wél tot problemen in de opvoeding, en bij een anderen niet? Hier is nog weinig over bekend.

Het huidige project heeft als doel om deze kennislacune te verkleinen. Ten eerste onderzoeken we welke mechanismen (o.a. emotieregulatie en emotioneel geheugen) en beschermende factoren een rol spelen in de vertaling van ouderlijke ACEs naar opvoedgedrag. Hierbij zullen we gebruik maken van (studie 1) meta-analytisch literatuuronderzoek om te bekijken wat bekend is over belangrijke factoren die de relatie tussen ACE en ouderschap kunnen verklaren; en (studie 2) kwantitatieve analyse technieken binnen een cross-sectioneel design om belangrijke mechanismen en factoren bij ouders met ACE’s verder te onderzoeken. Ten tweede richten we ons op de vraag of de intergenerationele overdracht van ACEs kan worden voorkomen of verzwakt door middel van een gerichte interventie. Doormiddel van een Multiple Single-Case Design (MSCED) onderzoeken we het effect van een ACE-interventiemodule, gekoppeld aan een bestaande opvoedinterventie, op opvoedproblemen en het mentale welzijn van ouders .

Het project wordt begeleid door co-promotoren Dr. Jeanne Gubbels en Dr. Daniëlle van der Giessen, en promotoren Dr. Machteld Hoeve en Prof. Dr. Bram Orobio de Castro.